[ Düş ve Dua ]

...Düş ve dua arası bir vakit… Taşköprü yetmişli yılları omuzlamış. Bir de sessiz harflere öncülük edecek, mahcup ve duru bir adamı. Söze  hep “Ey hayat!” diye  başlayan bir adamı…

“Ağzın tat görmesin ey hayat! Yine kandırdın beni…”

Ve hayatın ilmeği kaçmış. Aradan şiir görünmüş.

…Zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili

Yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi.

Güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem:

Eline sağlık Tanrım leyla çok güzel olmuş

Tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş

Keşke biraz ölmesem.”

Keşke biraz öldürmesen! diyesi geliyor insanın bu dizlerden sonra. Güzellik uykularına dalmış genç edebiyatçılarımıza “Ölün ve Uyanın!” diye seslenen Tenekeci, tam bir İbrahim portresi çiziyor karşımızda. Önce âlev alıyor kelâm gözde, sonra bir bakıyorsunuz her yer gül mevsimi oluvermiş.

 “…Beni ateşinle koru su içip geleceğim

Kardeşimi de koru bir diğer kardeşimden

Ve kimseye söyleme beş mermin olduğunu

Seni kral sansınlar ve sen de hisset bunu

Hisset ki iliklenmesin göğsüne

Köşeye kıstırılmış bir kaçağın korkusu"

 Kardeşimide koru diğer kardeşinden derken ki incelik işler ruhumuza burada. Kardeşilik kavramını bir kez daha çarpar yüzümüze ve çıkar dışarı;

“…Yoksun ya

Güvercin avlıyor avluda kedi

Kızlar gülüşüyor bahçede

Gül üşüyor –gül üşür-

Yoksun ya, bezden anne

Yapıyor öksüz

Öpmek için kendisine.”

 Yine bir sükût oturur içimize “ah” ile karışık. İşte yine şiirin belini kırıyor adam. 90’lı yıllara damgasını vuran şairimizin birkaç nüktesi ile nokta koymak isteriz yazımıza.

"Rabb’im sen olmasan

Kimin aklına gelirim ben."

İstanbul:" sağlı sollu park etmiş evler..."

İyiye gitmek:" doktor, her geçen gün iyiye gittiğimi söylüyor.

İyinin neresi olduğunu soruyorum ona. Birtakım tıbbi terimler sıralıyor ve sonra garip bir şekilde gülüyor."

Benim hayatım: Hızla giden bir taksiyi durdurup şoföre saat sormak.. Benim hayatım böyle bir şey olmalı.

Sempati:" -ben de buranın yabancısıyım

İlk defa gittiğim bir şehirde, en çok kimlere sempati duyuyorum?

Adres sorduğum zaman, yukarıdaki cümleyi kullananlara..."

İntihar: " ´intihar, can alıcı bir konudur´ , dedim.

Güldüler..."

Yedikule göğüs hastalıkları hastahanesi, 3.servis

"Canımı alma, o bana lazım

Demiş bulundum, değil mi tanrım..."

 Rahman’ın “oku” emrinden sonra, bu oku’maya kulak verenlerden seçtiği ve kalemine “Ol!” dediği bu asude şahsiyete teşekkürlerimi bir borç biliyorum

Hüzün yakanızı bırakmasın…

[ Mehlika Toyga ]